Тэлмэн гэдэг хvvхэн эр эмийн ажилд мунагласаар хорвоогоос хальсан нь

Picture
Мягмар, Тэлмэнгийн усан vзмийнх шиг уруулыг шимэн озож байснаа нарийхан гуяыг нь зєєлєн илээд "Чамайгаа би маш их санасан байна шvv" хэмээн аяархан шивнэхэд цаадах нь намуухан дуугаар "Би ч гэсэн чамайг санаад бvр бэтгэрчихсэн байна" гээд хацраа хонхолзуулан жуумалзжээ. Тэр хоёр хэдэн сарын ємнє яг єнєєдрийнх шигээ хэн хэндээ тачаадан эрхэлж, хvний орчлонгийн нандин эрхэмсэг бvхнийг ганцхан хормын дотор нэг мєсєн эдэлсэн юмсанж, Мягмар тэр vед "Би чиний юунд нь ингэтлээ дурласан юм бол оо" гэхэд Тэлмэн нь талимаарсан алаг нvдээ эргэлдvvлэн "Vvнд нь vv, эсвэл энvvнд vv хэмээн нимгэн хvрэн уруул, ариун бумбын орон хоёроо савхан цагаан хуруугаараа ээлжлэн заагаад инээмсэглэж байжээ. Мягмар тэгэхэд тvvний тачирхан хар vсний дороос цухуйх умдагных нь амсрыг гараараа тэмтрээд "Уруулаас чинь харин энэ нь арай илvv санагдаж байна" гэсээр урт улаан хэлээ гозолзуулан хайр энхрийллийн оргил цаг болсон доод эрхтэн рvv нь шургуулаад авсан юмсанж.

Энэ удаа ч Тэлмэн урдаас нь шав шов хийтэл vнссээр хэзээ ч давтагдашгvй уран гоо биеийнхээ єнєєх эрхэмсэг орныг дуртайяа дэлгэм єгчээ. Тэлмэн тvvнийг улангасан цохиход ялимгvи ичингvйрч бэлхvvсээ нахилзуулан тийчигнэхдээ "Яана аа, чи дахиад л эрхтнийг минь vнсэх гээд байгаа юм уу" гээд салтаагаа бvр чєлєєтэй дэлгэхдээ чийг даасан эрхтэнгээ хоёр гарынхаа алгаар дараад авсан байна. Гэвч Мягмарт иймэрхvv хориг саад юу ч биш байлаа. Тэрбээр Тэлмэнгийн гарыг зєєлхєн татаж єєрийнхээ цээжээр тэврvvлээд урт улаан хэлээ тvvний ариун бумбын орон руу шургуулжээ. Тэлмэн огтхон ч дургvйлэхсэнгvй "Оо ёо, бараг доодхоос чинь гоё юм биш vv" гээд хэлийг нь угт нь тултал бєгсєє ивж єгєв. Арга ч vгvй биз. Мягмарын урт хэлний огцом хатгалтаар тvvний хамаг бие цахилгаанд цохиулсан юм шиг болж, зvрх нь амаараа гарах шахан дэлсэж эхэлсэн юм хойно доо.

Тэлмэн анх Мягмараар зуучлуулан нэгэн хувийн компанинд менежерээр орж, энэ vеэс л тvvпд сэтгэл алдран байнга тvvнтэй хаана ч ханашгvй загас наадуулдаг болжээ. Тэр битгий хэл тэр хоёр єсєн давхар офисийнхоо шатан дотор босоогоороо ажлаа хийж байтал гэнэт хаалга нь онгойж, бєєн шараа болох шахжээ. Тэр vед Тэлмэн дураа дутуу тавьсан учир vлдсэн нь ємдєн дотор нь гарч шалавхан тэр хоёр єрєєндєє орон vvдээ тvгжээд нєгєє ажлаа vргэлжлvvлсэн гэдэг. Тэлмэн царай зvс, гоо vзэмжээрээ хэнд ч гологдохгvй нэгэн учир ийнхvv Мягмар тvvнийг дуртай цагт нь эдэлдэг болжээ. Тэлмэн vvнийгээ гал халуун дурлал хэмээн vзэж зарим шєнє гэртээ Мягмарын урт хар эрхтнийг зvvдлэн хий тавих зєндєє байдаг аж. Мягмар тvvний эрхтэн рvv урт улаан хэл, том хар эрхтэнээ ээлжлэн утлаж загас наадуулах нь тvvний ємнє Тэлмэнгийн дурыг хангах гэж зєндєє vйлээ vздэг олон залуусаас онцгой нэгэн байлаа.

Тэлмэн шєнєжин Мягмартай бааранд сууж тусгай єрєєнд суугаагаараа загас наадуулж байснаа vvр шєнєєр харьж vеэл дvvгийнхээ євєрт орон жаахан модгор эрхтэнгээр нь гэгээ ортол тоглодог байлаа. Тэр нялх амьтны эрхтнээс Мягмарын том хар бараг гурав дахин том ч архи дарсны халуунд хамаг бие нь алдарсан Тэлмэнд ийнхvv жаал хvvгээр зугаагаа гаргах нь тааламжтай байдаг байв. Харин нэг єглєє жаал хvvг эдэлж эдэлж таг унтаж хоцрохдоо ээждээ баригдаж, толгойгоо эргэтэл загнуулсан аж. Дахин ингэж харагдвал "Аавд чинь хэлнэ" гэж ээж нь айлгажээ. Тvvнээс хойш Тэлмэн унтлагийн єрєєний хаалгаа яс цоожилдог болсон аж.

Тэлмэн, Мягмартай бааранд сууж оройтдогоор оройтоод гэртээ иртэл vеэл дvv нь Дархан руу амралтаараа явчихсан байлаа. Нєгєєх ажлаа санаж, унтаж чадахгvй холхиж, халуун усны єрєє, нойль хоёр руугаа байн байн орж гарч байтал аав, ээж хоёрынх нь унтлагийн єрєєнд тасхийн шил хагарах дуулдав. Тэлмэн энэ хоёр чинь архидаж байгаа юм болов уу гэж бодоод тэдний унтлагийн єрєє рvv сэмхээн шагайжээ, Тэгээд тэр харсан зvйлдээ итгэсэнгvй, хаалганд бvр ойртон шагайжээ.

Аав нь ээжийг нь чармай нvцгэлэн хоёр хєлєєс нь дээш єргєн бvсээр татаж алцайлгаад бєгсєн дор нь зузаан хєнжлєє хийж, хажуудаа тавьсан ус руу гантайтал боссон аймаар эрхтнээ шургуулж байснаа ээжийнх эрхтэн рvv удаан бvлж байхад ээж нь аавынх нь тємсгийг амандаа сорон тийчилж байх аж. Тэр хоёр бараг хориод минут ийм байдлаар эр эмийн ажлаа хийснээ Аав нь дахин тvмпэнтэй ус руу том эрхтнээ удаан дvрж байснаа ээжийнх улаан суга руу эрхтнээрээ бvлэн оцогнох аж, Тэгтэл аавынх нь эрхтэн суг наас нь бараг тєє хэрийн илvv гарч харагджээ, Тэлмэн ийм юм vзсэндээ баясаж, эд нараас суралцах нь зvйтэй юм байна гэж бодоод єєр ямар ямар янзаар загас наадуулахыг нь харахаар vvдэнд нь шєнєжин суужээ.

Эцэг эх хоёр нь Тэлмэнгийн мэдэхгvй, vзээгvй тав зургаан аргаар шєнєжин биесээ жаргааж хонох нь тэр, Аав нь дал гарсан, ээж нь жар гарсан гэхэд тэр хоёр загас наадуулахдаа аймаар ажээ. Маргааш нь Тэлмэн шалавхан ажлаа тарж Мягмартай унтахсан гэхээс байж ядаж байлаа.

Ажил ч тарж тэр хоёр нэг шил юм аваад нэг хямдхан хувийн буудалд оржээ. Мягмарт Тэлмэн эцэг, эх хоёроосоо сурсан аргаа зааж єгєхєд тэр ч дор зєвшєєрєв. Мягмар Тэлмэнгийн ууц нуруугаар тэврэн эрхтэнээ умдагт нь углаад "Хvvхнvvд миний эрхтнийг євтгєдєг гээд байдаг юм. Яаж байна" гээд хамаг хvчээрэ бvлж єгчээ. Тvvний эрхтний хатгалт vнэндээ тэсэхийн аргагvй євтгєж байсан ч Тэлмэн шvд зуун єєдєєс нь бєгсєє оцогнуулжээ.

"Євдєх ч яахав. Би чинийхээ энэ сайхан шодойг хэнд ч алдмааргvй байна шvv" гээд Мягмарын эрхтнийг тємсєгтэй нь хамт эрхтэн рvvгээ чихэж оруулаад зєєлєн хєдлєн хєдлєн байлаа. Тэгтэл дур тавиагvй байтал тvvний гуяыг даган нойтон юм урсаж эхэлжээ. Тэгсэн ч Тэлмэн, Мягмарын эрхтэнг сугалалгvй шодойнд нь бєгсєє наасаар гараа доош нь явуулан нойтон юманд гараа хvргэн харвал бєєн цус байжээ.

Тэр дороо Тэлмэн Мягмарт хэлбэл тvvнийг дээрээсээ буулгаад єндийх гэтэл чадсангvй цус нєж нэлийсэн буудлын орноос тонгорцоглон унажээ. Мягмарын хамаг бие нэл цусанд хутгалдаж, сандрахдаа буудлын даавуугаар арчаад орон доогуур иь чулууджээ, Тэлмэн орны урдуур чармай нvцгэн хэвтэж байснаа "Тvргэн дуудаарай. Vхэх нь байна шvv" гэж зєєлхєн дуугарчээ.

Мягмар хувцаслан гарч Тvргэн тусламж дуудаад ирэхэд Тэлмэн дєнгєж ухаантай байв. Бараг цаг шахам болж байж ирсэн тvргэн Тэлмэнг vзээд гайхах, айх хоёр зэрэгцэжээ. Эр хvний эрхтэнг, тємсєгтэй нь хийснээс болж Тэлмэнгийн бэлэг эрхтэн цуурч хvнд гэмтэл учруулсан байжээ. Тvvнийг яаралтай мэс засалд оруулж оёхгvй бол амь насанд нь хvрэх магадлал єндєр байжээ.

Тийм мунаг хоёрыг vзээгvй бага эмч шалдан Тэлмэнд хувцсыг нь нємрvvлээд шалавхан нэгдсэн нэгдvгээр эмнэлэг рvv авч явжээ. Долоо хоногийн дараа Тэлмэн эмнэлгээс гарав. Эмч тvvнийг шарх эдгэртэл эр эмийн ажил хийхийг хориглосон аж. Гэтэл Тэлмэн гэртээ очсоныхоо маргааш Мягмарыг дуудаж ирvvлээд хажуугийнхаа бааранд цохилцож байгаад дахин цус алдан эмнэлэгт хvргэгджээ.

Харин маргааш орой нь Мягмар нэгэн гашуун мэдээ сонссон нь Тэлмэн цус алдсаар хорвоогийн мєнх цусыг vзvvлсэн гэжээ. Ийнхvv хорь дєнгєж хvрч байгаа сайхан охин эр эмийн мунагийи ажилд толгойгоо мэдvvлж нарт хорвоог орхисон эмгэнэлт явдал гарчээ.

Дугаар 33/668/

Замын хань

Picture
Намрын анхны цас эрт унаж тэртээх уулын орой бууралтан цавцайх агаад галт тэрэгний цонхоор ертєнцийн нэг єдрийг би vдэж зогсном. Миний очих Эрдэнэт хот хангай нутаг бєгєєд би тал нутгийн хvмvvн боловч уултай, модтой нутагт сэтгэл татагддаг нь сонин. Аяны зам єєрийн хуультай. Нисэх онгоцоор зорчигчид тєдийлєн танилцаж амждаггvй аваас гарт тэргээр аялагчид тун ч амархан яриа vvсгэх бєгєєд цэрвэх нэрлэхэх зан дорхноо арилах нь ч соньхон аж. Манай купэнд хижээл насны авгай ба залуухан эр, бvсгvй, бид дєрвvvл замын хань болжээ. Хижээл авгай Улаанбаатараас хєдлєнгvvт нэхмэлийн зvv, ороомог утастай зууралдав.

-Эрдэнэтэд охиных минь бий. Ирээч гэж дуудаад очиж явна. Би юм нэхэхийн дон шvглэчихсэн амьтан. Зээ маань саяхан сургуульд орсон юм. Євєл ємсєх бээлийг нь нэхэж байна гэж авгай ярина. Єєрийгєє Мяагаа гэж танилцуулсан махлаг, дугуй царайтай бор залуу Толгойт єнгєрмєгц "Хараа" архи, шинэхэн хєзєр гаргаж бvсгvй бид гурав тоглох юм болов. Сархадын хэрэг ч дорхноо гарч дотор халаад яриа маань ч задгайрчээ.

-Та нар дуулсан уу. Телевизээр МИАТ-ын тухай "Єглєє тэнд, орой энд" гэж рекламдаад байгаа ш дээ. Гэтэл зарим нь "Єглєє зорчигч, орой цогцос МИАТ компани" гэдэг болсон байна гэж хэлээд ганцаараа хєхрєв. Тийм ч инээдтэй санагдсангvй. Онигоо л болохоос биш онож хэлсэн айхтар vг шvv. Vнэхээр онгоц, галт тэрэг, машины алинаар нь чиг явсан амьд явах баталгаа алдагджээ. Амьд явах эрх яахын аргагvй хомстсон нь vнэн шvv.

Галт тэрэг Зvvнхараад ирж тvр зогсох хооронд халуун савтай цай, бууз, хуушуур барьсан хvvхэд, хvvхнvvд шавлаа. Сархдад халсан Мяагаа биднийг бууз, хуушуураар бас дайлав. Сvрхий єглєгч нєхєр аж. Бvсгvй, тэр хоёр замын танилууд боловч ганцхан цагийн дотор дотносоод чи, би болцгоолоо. Дайлсан архи, хоолноос тэр бvсгvй ер буцахгvй агаад Мяагаа тvvний гарыг атгаж, мєрєєр нь тэврэхэд огт дургvйцэж яршиглахгvй нь бас ч талтай буйн шинж ажгуу. Галт тэрэг Зvvнхараагаас хєдєлж тvнэр харанхуй шєнийн хонгилоор тvжигнэн довтолгож эхлэх vед бvсгvй, Мяагаа хоёр дээд давхрын тавцан дээр єєр єєрийн байрыг эзлэв.

Хижээл авгай нэхэж буй бээлийгээ орхиод хэвтлээ. Нэг анзаарвал нvцгэн Мяагаа бvсгvйн євєр рvv могой мэт гулсан орж харагдав. Халамцуу хархvv, бvсгvй хоёр жиг ургуулжээ. Авгай ханиаж би зовохдоо купэнээс гарч хонгилд тамхилав. Зорчигчид унтацгаажээ. Тамбур руу очвол арван тав, зургаатай болов уу гэмээр хоёр охин тамхилах агаад vсээ шараар будсан нэг нь надад,

-Ах аа, намайг авах уу. Тохирч болно шvv гэх нь тэр.
-Надад ямар ч євчин байхгvй, тэгээд ч бэлгэвч бэлэн гэх нь бvр намайг ятгах шинжтэй. Юу ч дуугаралгvй тэднийг орхиод эргэвэл ард хєхрєлдєх нь сонсогдов. Надаар тохуурхсан уу, эсвэл vнэнээсээ тэгж хоргоосон уу, бvv мэд. Купэнд орвол гэрлийг бvдгэрvvлсэн тул бараг бvрэнхий харанхуй шахам болжээ.

Амьсгаадан уухилах чимээ гарах нь бvсгvй, залуу хоёр ертєнцийн нvгэлд нэгэнт ташуурсан нь илт. Уг нь Мяагаагийн ядам хуруунд гэрлэлтийн сvйхэн бєгж харагдсан сан. Ярианы нь байдлаас vзвэл єнєєх бvсгvй ч бас хvvхэдтэй, нєхєртэй л юм шиг байсан юм. Ерєєс єдгєє євєр тvрийний явдал задгайрчээ. Бид засгийн хямрал, улс тєрийн хямрал гэж шуугихаас бус гэр бvлийн задгайрал, ёс суртахууны бохирдлын талаар ярихаа ч больж дээ.

Улаанбаатарт оршуулгын газар цєєхєн бєгєєд хvн тавих талбайн багтаамж багасч арын хаалга, авилга хахууль хэрэглэн байж газар авдаг болсон билээ. Нарангийн оршуулгын газрын манаач Буд гуай нэгэн сонин юм ярьсан билээ.

-Манай энд нэг залуу байсгээд ирдэг юм. Гайхаад бас сониучирхаад тvvний эргэж очдог булшин дээр очвол нэг залуухан хvvхний зураг байна лээ. Дєнгєж хорин гуравтай л єєд болсон юм байна лээ. Ирэх бvртээ "Хайрт минь би чамдаа ирлээ" гэсэн зурвас орхидог юм гэж ярьсан билээ. Энэ тухай нэгэн нєхєртєє дурсвал,
-Худлаа даа. Дурлал гэдэг чинь гоё цаастай чихэр л гэсэн vг. Хvн эхлээд гоё цаасанд нь болж авна, дараа нь амтанд нь орно, эцэстээ бялуурч дургvй нь хvрнэ. Хайр дурлал яг тэрэнтэй адилхан. Дурлана, бялуурна, уйдна, мартана, тэгээд гvйцээ гэсэн юм.

Хайр дурлал бохирдсоноос сексийн задгайрал замбараагаа алдсан биз. Замын хань Мяагаагийн задалсан "Хараа" нанчиднаас залуу бvсгvй цааргалалгvй хvртсэн тєдийгvй гэрээсээ гараад ганц ч хоноогvй байтлаа єєр эрийн євєрт гиншиж хэвтэх ажгуу. Магадгvй тvvний нєхєр, Мяагаагийн эхнэр хоёр ч бусдын халуун хєнжилд хєлбєрч байхыг хэн мэдлээ.

Тамбурт тамхилж зогссон єнєє хоёр жаахан охин бас энэ харанхуй шєнє согтуу зорчигчдын цээжин дор уухилж хэвтсэн байж болзошгvй. Тvнэр харанхуйгаас хvн эмээж, айдаст автдаг атлаа vл таних нэгэнтэй энгэр зєрvvлэхийг юман чинээнд тоохоо байжээ. Замын танил бvсгvйтэй vvлэн борооны vйлдэл хийж дур ханасандаа Мяагаа илтэд сэтгэл хангалуунаар амьсгаадан хэхрэв. Бvсгvй ч бас хангалуун vлдэв янзтай чимээгvйхэн инээнэ.

-Чи балгах уу? гэж Мяагааг асуухад хvvхэн,
-Vгvй ээ, би унтлаа гэх нь дуулдана. Мяагаа тавцангаас бууж миний дэргэд суугаад "Хараа" архинаас аягалан цай ууж буй аятай гvд гvд залгиллаа. Би нvдээ аниад хэвтэж байлаа. Тэгсэн Мяагаа миний бvтээлэгнээс татаж,
-Хєгшєєн, чи дээшээ гарахгvй юмуу. Аятайхан нахилцдаг хvvхэн байна шvv гэж шивнэлээ. Би унтсан хvн болж юу ч дуугарсангvй. Намайг унтсан гэж бодсон уу Мяагаа тамхи шvдэнз аваад гарав. Тамхилж бие засахаар явав янзтай.

Тєдхєн дээд тавцанд хэвтэх бvсгvй нойрсов бололтой зєєлхєн нэгэн хэмээр амьсгалах аж. Одоо тэр нєхрєє зvvдэлж буй юу, эсвэл замын хань Мяагаагаа зvvдлэн байгаа юу, бvv мэд.
Удалгvй Мяагаа орж ирэн купэний гэрлийг улам бvдэгрvvлээд хоолойгоо зєєлєн засав. Дээд тавцан руугаа гарах нь уу даа гэж санасан чинь мань эр тэгэхийн оронд мєнєєх хижээл авгайн євєр рvv орох нь тэр.

-Хэн бэ? гэж авгай дуугарснаа "Цаадуул чинь унтсан юмуу" гэх нь тэр. Ийм зvйл болно чинээ тєсєєлєєгvй би бvр гайхаж хачирхахаас яахав. Удалгvй Мяагаа амьсгаадан аахилж, нєгєє авгай чинь бvсгvйгээс илvv уухилан гиншиж ороо эвдэж нураах нь уу гэлтэй шажигнуулж гарлаа. Тэр хижээл авгайг єєрийнхєє хvv шиг залуутай ингэж самуурна гэж хэн санах билээ. Галт тэрэгний дугуй зам тємрєє нvдэн тvжигнэхтэй зэрэгцэн хижээл авгайн цэнгэлдээ ташууран охилон гинших нь ямар зэвvvн сонсогдсон гэх вэ.

А.Халдун
Янаг хорвоо 06